Categorie: Wendy’s wereld

Onlangs zijn wij verhuisd van een drive-in-woning naar een appartement.
Voor de zienden onder ons: we hebben geweldig uitzicht over de dijk en het water, ook wel Gooimeer genoemd.

Afgelopen weekend waren we de uitlaatroute aan het oefenen, zodat ik binnenkort zelfstandig mijn hond Ayla kan uitlaten.
Ayla is gepensioneerd blindegeleidehond en dus zal ik veel zelf met de stok moeten zoeken. Ik kan je vertellen dat dat best lastig is, als je helemaal niks ziet.

Tijdens de oefenronde kwamen we de postbode tegen. Hij vroeg belangstellend: ” Is een labrador niet beter voor haar?”
Waarschijnlijk denkt hij dat Ayla nog werkt.
We legden hem uit dat dat niks uitmaakt, ze was gewoon aan het klieren.

Eens komt het goed met deze route.

Binnenshuis gaat het goed, ik kan ook al zelf naar boven vanuit de hal beneden.

Wat vind jij momenteel lastig of moeilijk?

Ooit was de Chinese schrijfster Lulu Wang te gast in de plaatselijke boekhandel. Ik had haar boek Het Lelietheater in braille gelezen. Van dat boek nam ik een deel mee om te laten signeren door Lulu. Ik kan ik me weinig herinneren van deze signeersessie. Wat ik me wel herinner, is dat Lulu tegen mij zei: “Jij moet alles opschrijven.” Dit is iets wat altijd in mijn hoofd rondzingt vanaf die tijd en ook één van de redenen dat ik dit blog ben gestart. Schrijven vind ik ook gewoon erg leuk. Toen Lulu dat zei, had ik het gevoel dat ze dwars door mij heen keek. Ik vond het heel bijzonder om haar te mogen ontmoeten.

 

Naar mijn idee heb ik veel te lang niks aan mijn blog gedaan, dus op de laatste dag van 2015 schrijf ik alsnog een berichtje.

Deze keer: waarom mijn blog Mailmuis heet.

In 2001 ginen Mark en ik samenwonen en kregen de  beschikking over internet en mail. Op mijn werk maakte ik ook al gebruik van mail. Thuis echter is dit uitgemond in een hobby of misschien verslaving. Ik ontdekte allerlei mailgroepen en meldde me daarvoor aan. Uren kon ik lezen en genieten van alle berichtjes. Dit kon ik niet alleen toen, nu kan ik dat nog steeds.

Op een keer zat ik weer zo lekker te lezen en berichtjes terug te sturen, waarop Mark me de naam Mailmuis gaf. Dit is toch lief?

Vandaar mailmuis als blognaam.

 

 

Herken je dat? Je loopt je huis uit en komt ineens een obstakel tegen. Ziende mensen gaan daar gewoon omheen, tenzij ze ziende blind zijn. Even terug naar mijn situatie: ik ben blind en zie dus niet waar ik om dat obstakel heen kan. Voor de duidelijkheid zal ik beschrijven wat er vanmorgen gebeurde toen ik mijn witte herder Ayla ging uitlaten. Ayla was tot februari van dit jaar mijn blindegeleidehond en zij geniet nu van haar pensioen. We gaan dus met riem en stok op stap als zij uitgelaten moet worden. Zo ook vanmorgen.

Ik loop mijn huis uit, trek de deur dicht en draai deze op slot. Ayla en ik lopen ons opritje af en slaan linksaf om naar het uitlaatveld iets verderop te lopen. En ja, daar staat hij midden op de stoep en voor mijn gevoel nog scheef ook. Ik heb geen idee wat het is, ik denk dat het een vrij grote auto is. Ayla duwt me richting straat, dat doet ze keurig en de heenweg verloopt dan ook soepel. Als we terugkomen, wil ik de stoep op, maar dat kan niet, want die grote auto staat nog steeds triomfantelijk in de weg. Voor mij is dit reuze onhandig, want als ik aan het begin van de stoep ben, waar mijn huis aan ligt, tel ik dertig stappen en als ik die geteld heb, weet ik dat ik bij mijn eigen huis ben. Ik ga dan toch maar voorzichtig langs die triomfantelijke auto heen, maarja, waar ben ik dan ineens? Even terug, want ik sta op de oprit van de buren, ook gezellig, maar daar wil ik vandaag niet op visite hoor. We lopen terug, Ayla weet het ook even niet meer.

Hee, ik hoor iemand, ja, daar is iemand die “Mevrouw” roept. Ik antwoord en leg uit dat ik mijn huisnummer zoek. Hij weet waar dat is, ik hoef nog maar een paar stappen te lopen. Hij zegt nog: “Ik ben uw glazenwasser” en ik ben opgelucht.  Fijn, dat de glazenwasser mij heeft herkend en dat ik op deze manier weer veilig in mijn eigen huis terechtgekomen ben.

Maar een dringend verzoek mensen: Parkeer je auto op de straat en NIET gewoon maar op de stoep. Daar hebben andere mensen last van!

Alvast bedankt!